اشعيا. Chapter 16
1 بره‌ها را كه خراج حاكم زمین است از سالع بسوی بیابان به كوه دختر صَهْیون بفرستید.
2 و دختران موآب مثل مرغان آواره و مانند آشیانه ترك شده نزد معبرهای اَرنون خواهند شد.
3 مشورت بدهید و انصاف را بجا آورید، و سایه خود را در وقت ظهر مثل شب بگردان. رانده شدگان را پنهان كن و فراریان را تسلیم منما.
4 ای موآب بگذار كه رانده‌شدگان من نزد تو مأوا گزینند. و برای ایشان از روی تاراج‌كننده پناه‌گاه باش. زیرا ظالم نابود می‌شود و تاراج‌كننده تمام می‌گردد و ستمكار از زمین تلف خواهد شد.
5 و كُرسی به رحمت استوار خواهد گشت و كسی به راستی بر آن در خیمه داود خواهد نشست كه داوری كند و انصاف را بطلبد و به جهت عدالت تعجیل نماید.
6 غرور موآب و بسیاری تكبّر و خُیلاء و كبر و خشم او را شنیدیم و فخر او باطل است.
7 بدین سبب موآب به جهت موآب وِلوِلَه می‌كند و تمامی ایشان وِلْوِلَه می‌نمایند. به جهت بنیادهای قیر حارَسَت ناله می‌كنید زیرا كه بالكّل مضروب می‌شود.
8 زیرا كه مزرعه‌های حَشْبُون و مَوْهای سِبْمَه پژمرده شد و سروران امّت‌ها تاكهایش را شكستند.آنها تا به یعْزیر رسیده بود و در بیابان پراكنده می‌شد و شاخه‌هایش منتشر شده، از دریا می‌گذشت.
9 بنابراین برای مو سِبْمَه به گریه‌یعْزیر خواهم گریست. ای حَشْبون و اَلْعالَه شما را با اشكهای خود سیراب خواهم ساخت زیرا كه برمیوه‌ها و انگورهایت گلبانگ افتاده است.
10 شادی و ابتهاج از بُستانها برداشته شد و در تاكستانها ترنّم و آواز شادمانی نخواهد بود و كسی شراب را در چرخُشتها پایمال نمی‌كند. صدای شادمانی را خاموش گردانیدم.
11 لهذا احشای من مثل بربط به جهت موآب صدا می‌زند و بطن من برای قیر حارَسْ.
12 و هنگامی كه موآب در مكان بلند خود حاضر شده، خویشتن را خسته كند و به مكان مقدّس خود برای دعا بیاید كامیاب نخواهد شد.
13 این است كلامی كه خداوند دربارۀ موآب از زمان قدیم گفته است.
14 امّا الان خداوند تكلّم نموده، می‌گوید كه بعد از سه سال مثل سالهای مزدور، جلال موآب با تمامی جماعت كثیر او محقّر خواهد شد و بقیه آن بسیار كم و بی‌قوّت خواهند گردید.